De zon schijnt. Ik loop op straat. Iemand fluit. Ik schrik en kijk opzij. Twee jongens lachen. Ik staar in de kinderwagen voor mij. “Nou ja zeg, ik ben een moeder, daar fluit je toch niet naar?” wil ik roepen. Ik doe het niet. Het voelt misplaatst, dat gefluit.Ik kijk naar de andere kant. In het winkelraam zie ik mijn eigen spiegelbeeld. Een wit gezicht. Zwart omrande ogen. Tien kilo teveel van mijzelf. Achter mij twee meisjes, ze giechelen. De jongens fluiten weer.
Langzaam dringt het tot mij door. Het voelt niet alleen misplaatst, het is misplaatst. Ik ben een moeder, daar wordt niet naar gefloten.
Foto: Esther de Jong
Geen opmerkingen:
Een reactie posten