Het dragen van een minirok leidt volgens de gouverneur van Jakarta tot verkrachting, porno leidt tot demoralisering en seks voor het huwelijk is nog altijd taboe. Maar in een Indonesische spa is het wel mogelijk de vagina dicht te laten stomen en op straat wordt penisverlenging op schreeuwende wijze aangeprezen.
Indonesië, het land waar de meeste moslims ter wereld wonen, vecht met zijn seksuele identiteit: met de invloeden uit het liberale Westen, het conservatieve Midden-Oosten en met de mythische seks uit eigen land. De minister van Onderwijs vindt seksuele voorlichting op scholen onnodig: ‘Ze leren het vanzelf wel.’
En dat is precies waar Zoya Amirin, de enige vrouwelijke seksuoloog in Indonesië, zich aan stoort: ‘Zelfs de hoogst opgeleide mensen denken dat je door over seks te praten jongeren op ideeën brengt.’ Ze lanceert komende week de eerste educatieve sekspodcast in de archipel: In bed met Zoya.
Die eerste podcast gaat over seksuele mythes en feiten. ‘Men gelooft hier de meest grote onzin. Een penisverlenging met bamboe kan niet, het is zelfs schadelijk. En dat onbesneden vrouwen sekswellustelingen zijn, is ook niet waar.’ De mythes bestaan al eeuwen, net als de seks opwekkende drankjes die kruidenvrouwtjes zonder blikken of blozen op straat verkopen.
Seks werd eigenlijk een probleem na de val van dictator Soeharto eind jaren negentig, met hem viel ook de onderdrukking van religie. Godsdienst mocht plotseling en de Indonesiër ging openlijk op zoek naar zijn religieuze identiteit. Dat komt terug in de conservatieve wetgeving: de antipornowet verbiedt sinds 2008 niet alleen porno, maar ook alle kunst, gedrag en kleding die met seks kunnen worden geassocieerd.
Toch staat Indonesië nummer 4 op de wereldranglijst van landen waar de meeste porno wordt gedownload. Hoe makkelijk porno in de archipel wordt verspreid, bleek toen een seksvideo van de zanger van de Indonesische band Peterpan onbedoeld razendsnel door iedereen werd gezien. De zanger, nu smalend Peter Porn genoemd, kreeg drieënhalf jaar. Ook de hoofdredacteur van de Indonesische editie van Playboy moet twee jaar zitten voor ‘openbare schennis van goede zeden’. En dat terwijl er in het hele blad geen naaktfoto te vinden was.
Zoya snapt dat ze het conservatieve tij niet kan keren, ze hoopt vooral op meer openheid over feiten. Daarom protesteert ze niet tegen het afschaffen van ontblote bovenlijven, peniskokers, minirokjes of seksfilmpjes. Ze wacht wel op het einde van de penisverlenging en het dichtstomen van de vagina. Dat laatste heeft trouwens niets te maken met de creatie van een maagdenvlies. Het wordt gedaan om het wat strakker te maken, zodat er weer volop kan worden genoten.
Eerder gepubliceerd op 29 september 2011 in de Groene Amsterdammer.
